دوره‌ای در معجزات | ۲۵ بهمن ۱۴۰۳
۲۵ بهمن ۱۴۰۳
دوره‌ای در معجزات
آرامشِ وجود ملکوت خداوند، که در ذهن عاقل تو کاملاً خودآگاه است، بی‌رحمانه از بخشی از ذهن که نفس بر آن حکومت می‌کند، بیرون رانده شده است.نفس ناامید است زیرا در برابر احتمالات براستی شکست‌ناپذیر مقاومت می‌کند، چه خواب باشی و چه بیدار.در نظر بگیر که چه اندازه از هوشیاری را برای محافظت از نفس خود و چه اندک برای محافظت از ذهن درست‌اندیش خود به کار گرفته‌ای.چه کسانی جز بی‌عقلان حاضر می‌شوند چیزی را که حقیقی نیست باور کنند، و سپس این باور را به بهای حقیقت حفظ کنند؟
